Hoewel de weersvoorpellingen niet best waren, zijn er toch zo'n 500 toeschouwers afgekomen op de derby Nieuwkuijk-Haarsteeg. De eerste thuis derby. Het principe van Nieuwkuijk is voetballen als het kan. Alleen aflassen als het veld een zwembad is. Dus: de wedstrijd ging door. Ondanks dat er een aantal basisspelers geblesseerd is. Een mooie kans om voor de anderen te laten zien dat ze óók wat kunnen. 

En zo gebeurde het. Direct na de aftrap zagen we een feller Nieuwkuijk. Elke tweede bal was voor de thuisploeg. Al in de tweede minuut brak Dorus op rechts door.  Uit zijn doorbraak kwam geen doelpunt. Het leverde 'slechts' een corner op. Een corner van links die lekker werd voor geslingerd en via het hoofd van Miguel en - mogelijk..- nog een been van Haarsteeg tot doelpunt werd gepromoveerd. Pats, dan is lekker, na 3 minuten 1-0. 
Pff, nog 87 minuten volhouden, met aan gehavend elftal. Hoezo, een gehavend elftal? De inzet van de vervangers van de gebleseerden was prachtig om aan te zien. Vol gas er op! Maar voetballend was Haarsteeg toch wel de bovenliggende partij. Tsja, maar het gaat wel om doelpunten. Tot de rust wist Nieuwkuijk de 1-0 te verdededigen. Mat man en macht. Als één team. 

Na de rust drong Haarsteeg nog meer aan. Op zoek naar de 1-1 en wellicht meer. Maar Nieuwkuijk hield kranig stand. Met inzet. Dat moet gezegd. Inzet die ook de nodige kaartenregen met zich mee bracht. Maar goed, er was passie, strijd. Niet in de laaste plaats opgezweept door de plaatselijke aanmoedigingen van de aanhang langs de lijn. Together we stand!! 
Haarsteeg had een optisch overwicht. Nieuwkuijk gokte op de counter. Het was moeilijk, maar toch aandringen. Via een mooie aanval kwam Mitch via een mooie draai in scoringspositie. Alleen de grens van Haarsteeg vond dat buitenspel: wegdraaien van de tegenstander..... De scheids ging mee met het vlagsingaal en floot af. Tsja, kan gebeuren, maar nog wel 1-0. 
Uiteindelijk werd het voetballend overwicht van Heersteeg beloond met een doelpunt van Rick van de Griend: 1-1 en nog 10 minuten op de klok. 

Oke 1-1 was prima. Ook wel aansluitend bij het spelbeeld. Maar toch nog even billenknijpen in de laaste minuten, waar Mitchel via een charge een rood plakkaat van de scheids kreeg voor geschoteld. Met 10 man uitvoetballen. 90 minuten op de klok, maar toch -achteraf geklokt - 6 minuten doorballen. Met volle bak strijd werd de 1-1 over de streep getrokken. Een terechte uitslag, vonden ook beide trainers na afloop.

En dan de derde helft. Een helft zoals het hoort. met elkaar een feestje bouwen. Ook mooi dat de Vlijmense Boys zich in het feestgedruis begaven. Met muziek, dans, bier en veel gezang was het nog lang onrustig in Kuijk.

Mooi war, wat een tijden. Geniet er van!!

En het was nog lang een mooi feestje in de kantine!